In het dagelijkse leven gaat opvoeden gepaard met vragen, zorgen, onzekerheden en twijfels. Dat hoort bij het opvoeden, en meestal gaat het vanzelf goed. Wij stellen ons constant vragen, maar krijgen niet altijd de antwoorden op die vragen. Daarnaast is ieder kind uniek, ieder kind reageert anders.
Opvoeden kan (even) lastig zijn, en soms kun je denken dat je het niet meer weet. Je hebt alles al geprobeerd, je hebt het gevoel dat je het contact met je kind (even) kwijt bent, en voordat je het weet zit je in een negatieve spiraal en is het moeilijk om daar uit te komen. Dit kan versterkt worden door de huidige maatschappij die hoge eisen aan opvoeders stelt.
Wat hulp of advies kan dan zeer welkom zijn om deze negatieve spiraal te doorbreken. Misschien zijn er patronen ingesleten waar je als opvoeder(s) even niet meer uitkomt, en dan kan een kleine verandering in aanpak vaak een positief effect hebben.
Als opvoedcoach begeleid ik opvoeders bij opvoedkundige vraagstukken.
Ik doe dit vanuit het principe dat opvoeders zelf verantwoordelijk zijn om hun kind te begeleiden naar de volwassenheid. Om tot inzichten te komen, wordt er tijdens de coaching een actieve rol van de opvoeder(s) gevraagd. Interactie, communicatie en doen zijn belangrijke aspecten bij opvoedcoaching.
Als opvoedcoach wil ik graag de draagkracht (wat opvoeders aankunnen, of denken aan te kunnen) van een gezin vergroten en de draaglast (de eisen die aan de opvoeder(s) worden gesteld) verminderen.
Ik richt mij op twee pijlers bij opvoedcoaching: Preventief en Curatief.
